İş performansını ölçmek amacıyla Duygusal Zeka (EQ) ile bilişsel zekayı (IQ) karşılaştıran ilk çalışma büyük bir Asya bankasında yapıldı. İşyerindeki başarıyı tahmin etmede EQ’nun, IQ’dan daha önemli olduğunu bilimsel olarak göstermiştir. Önceki yıllarda Duygusal ve Sosyal Zekânın iş performansındaki önemi tartışmaya açıkken, performansın nesnel olarak ölçümüyle IQ ve EQ kavramlarını doğrudan karşılaştıran herhangi bir çalışma yapılmamıştır.
Multı-Health Systems Inc. (MHS) örgütünden Dr. Steven Stein, şöyle belirtmektedir: ”Deneyimizden ortaya çıkan somut delil göstermiştir ki: Duygusal Zekâ iş performansıyla önemli ölçüde ve yüksek düzeyde ilişkilidir ancak zihinsel zekâ, işyerindeki performans ile önemsiz ve çok düşük düzeyde bir ilişki göstermektedir.”
Filipinlerdeki Manila Üniversitesi’nden Joseph Hee-Woo Jae’nin çalışması 100 üniversite mezunu banka çalışanlarını (%56 kadın, %44 erkek) kapsamıştır. Hepsi dünyanın ilk bilimsel Duygusal Zeka çalışması olan Bar-On EQ-I uygulamasına kayıt olmuşlardır. Her bir çalışan ayrıca gözetim yapan görevli ile birlikte bağımsız performans incelemesine girmişlerdir.
Çalışma sonucunda gerçek iş performansının EQ değerlendirmesi ile IQ değerlendirmesine göre daha sıkı ilişki içinde bulunduğunu ortaya çıkarmıştır. Aslında IQ değerlendirmesi, iş gelişimi ölçümünde %1den az hesaplanarak, ölçümle ilgisiz çıkmıştır. (Korelasyon 0.7) Önceki tahminler iş başarısında IQ’yu %20’ye dek ilintili hesaplarken, çoğu araştırma bulguları %6’ya yakın bulmuştur. Ancak EQ sonuçlarının iş performansında etkileyici bir oranda, %27 oranında ilintili (Korelâsyon 52) olduğunu ortaya çıkarmıştır.
Dr. Stein, “Bu önemli bulgu pek çok insanların uzun yıllar farkında olduğu, ancak bilimsel delillerle desteklenemeyen bir gerçeği ortaya çıkarmıştır.”, demiştir. Dr. Reuven Bar-On bu sonucu şöyle karşılamıştır: “Bu, Duygusal ve Sosyal Zekânın önemli olduğunu bilimsel olarak göstermiştir. Duygusal ve Sosyal Zekâ, işyerindeki başarının tahmin edilmesinde zihinsel zekâdan daha önemlidir.” Dr. Bar-On bu yeni çalışmaya ilişkin yorumunu şöyle toparlamıştır: “Bu, gerçek zeki insanın yalnızca zihinsel olarak zeki değil; aynı zamanda duygusal olarak da zeki olduğu anlamına gelmektedir.”
Hem Dr. Stein, hem de Dr. Bar-On görüşlerini, son bulguların EQ’nun yaşamın çeşitli yönlerindeki başarıyı tahmin etmedeki yeterliliğini teyit ettiğini belirterek noktalamışlardır.
Multi-Healt Systems ve Amerikan Hava Kuvvetleri’nce yürütülen bir başka çalışmada, EQ sonuçlarıyla Hava Kuvvetleri’nde işe giriş kotaları arasındaki ilişki araştırılmıştır. Dünya çapında 1171 hava kuvvetleri çalışanları arasında EQ-I, başarıda %45 oranında hesaplanmıştır. Başarılı işe alımda spesifik alanlar anahtar faktör olarak tanımlanmıştır. Aynı durum MHS’nin, benzer yetenekleri gerektiren satış birimi çalışanları ile ilgili belirlemelerinde de paraleldir. En iyi performans gösteren çalışanlar iddialı olma, empati, kişiler arası ilişkiler, sorun çözme ve iyimserlik konularında yüksek dereceli sonuçlar elde etmişlerdir.
Üçüncü bir çalışma da, bir grup mühendis Bar-On EQ-I yöntemiyle ve başkaca bağımsız iş geliştirme yöntemleriyle test edilmiştir. Sonuçlara dayanarak Bar-On EQ-I yöntemiyle “yıldız performanslılar” tahmin edilmiştir. Daha önceden, mühendislik gibi teknik işlerde bu “yumuşak yeteneklerin” ve Duygusal Zekâ yeteneklerinin birbirleriyle ilişkili olmadığı düşünülüyordu. EQ yetenekleri yöneticilik, müşteri hizmetleri ve satış gibi “insan temelli” işlerde önemli bulunmuştur. Bu çalışma, EQ-I’nin yüksek performansa sahip mühendisleri seçmede önemli bir rol oynayabileceğini ortaya çıkarmıştır. EQ-I’nin “uyarlanabilirlik” faktörü, %25 varyans hesabıyla “yıldız performanslı” mühendislerin seçiminde en iyi tahmini sağlayan faktör olarak belirlenmiştir. Teknisyenler, sistem analistleri ve bilgisayar programlamacıları gibi başkaca teknik gruplar üzerinde de çalışılmıştır. Bu üç çalışma EQ-I’nin iş performansını tahmin etme yeteneği %47 ile %56 arasındaki bir oranı yansıtmaktadır. Aynı konuda IQ’nun oranı ise %20 ile %30 arasındadır.
Dr. Reuven BarOn ve Dr. Steven Stein Araştırmalarından TORONTO / BUFALLO 6 Ocak 1998.
Comments